همانطور که در مقاله‌های قبل در تعریف اسپا گفته شد، اسپا محلی است که در آن تمام حواس پنجگانه مراجعه‌کننده باید به سمت آرامش و ریلکسی تحریک شود. حس چشایی یکی از این حواس است که در اسپا به وسیله پذیرایی و خوراکی‌ها تحریک میشود که متاسفانه این گزینه بسیار مهم، به دلیل نبودن صرفه اقتصادی حذف شده است و یا اینکه به علت عدم آگاهی و اشراف به این امر به صورت اشتباه انجام می‌پذیرد.
پذیرایی در اسپا معمولا در دو بخش، یکی هنگام ورود فرد مراجعه‌کننده به اسپا و دیگری پس از استفاده از خدمات، انجام میشود. پذیرایی در بدو ورود برای آغاز ریلکسی صورت می‌گیرد و در آن معمولا از نوشیدنی‌ها استفاده میشود. این نوشیدنی‌ها باید از ترکیبات آرام بخش تشکیل شود. برای مثال نوشابه گازدار گزینه‌ای بسیار نامناسب برای این نوع پذیرایی است و یا شربت‌هایی که به جای ایجاد آرامش، مفرح و نشاط‌آور هستند همانند شربت زعفران! البته گذشته از نوع پذیرایی باید حجم آن نیز مورد توجه قرار گیرد و در اندازه زیاد استفاده نشود چراکه در استفاده از خدمات بعدی مشکل ایجاد میشود. مرحله دوم پذیرایی، معمولا پس از اتمام کار مراجعه‌کننده است و در حالتی انجام میشود که مشتری در حال آماده شدن برای قرار گرفتن دوباره در محیط بیرون از اسپاست که باید با یک پذیرایی گرم مانند دمنوش‌ها آغاز شود و مناسب‌تر است از گزینه‌هایی که تا حدی رفع گرسنگی می‌نماید استفاده شود. البته باید توجه داشت که در این مرحله نیز نباید نوشیدنی‌های محرک مثل قهوه را به کار گرفت.
مقداری میوه یا چاشت شیرین گزینه بسیار خوبی برای این مرحله است چراکه معمولا خدماتی که در اسپا ارایه میشود، کاهش قند و فشارخون را در پی دارد و استفاده از کمی شیرینی می‌تواند فرد را برای ارایه فعالیت‌های روزانه آماده‌تر نماید. شاید بتوان گفت در صورت نبود آگاهی، ایجاد فضای کافی‌شاپی در اسپا مناسب نیست مگر اینکه منوی این فضاها با آگاهی کامل و مطابق با خدمات اسپا طراحی شود. در گذشته در فضای حمام‌ها، که همانا اسپاهای امروزی از این فرهنگ برگرفته شده بودند، این موارد کاملا به صورت اصولی رعایت می‌شده است و افراد حداکثر استفاده را از مراجعه به حمام‌ها می‌بردند.