به گفته دکتر Sanam Hafeez Psy. D، پروفسور دانشگاه کلمبیا، هنگامی که برای مدت طولانی دچار اضطراب هستید، صورت شما چندین سال پیرتر به نظر می‌رسد. دکتر Hafeez متخصص شناخت مسیرهای عصبی بدن در پاسخ به اضطراب، استرس و فشار است. او معتقد است آن چه در ذهن می‌گذرد مستقیما بر سن افراد و ظاهر آن‌ها تاثیرگذار است. مسایل روزمره‌ای که باعث ایجاد اضطراب می‌شوند به شدت بر افزایش سن اثر می‌گذارند. تغییر در رنگ، بافت، کشیدگی و بیش از همه درخشانی پوست هنگام اضطراب کاملا قابل مشاهده است.
دکتر Hafeez می‌گوید: «هنگامی که فردی تحت فشار و استرس قرار می‌گیرد، ممکن است ۵ سال بیش از سن واقعی خود نشان دهد و اگر استرس را مدیریت و در زندگی خود تغییری ایجاد نکند، این میزان ممکن است تا ۱۰ سال نیز افزایش یابد. روابط و مشاغل استرس‌زا باعث پیر شدن افراد می‌شوند. من بیمارانی را دیده‌ام که با تغییر شغل یا پایان دادن به روابط مخرب در طول تنها چند روز، ظاهرشان ۱۰ سال جوان‌تر شده است. افراد تمام تلاش خود را می‌کنند تا با کمک کرم‌ها و محصولات آرایشی آثار افزایش سن را در صورت خود بپوشانند؛ اما حقیقت این است که اگر استرس و فشار را از زندگی خود حذف نکنید، هرگز نمی‌توانید آثار آن را نیز از ظاهر خود بپوشانید.»
حال بررسی می‌کنیم که چگونه اضطراب در ظاهر افراد خود را نشان می‌دهد؟
دایره‌های سیاه:
اضطراب در جریان خونی که به سوی ارگان‌ها می‌رود اثرگذار است. مویرگ‌های زیر چشم نیز بسیار شکننده هستند و با فشار اضطراب پاره می‌شوند. این باعث می‌شود که صورت شما زردرنگ و خسته به نظر برسد و دایره‌های سیاه زیر چشم نیز آشکارتر شود.
یائسگی کوتاه‌مدت:
هنوز به‌طور کامل مشخص نشده که آیا چنین چیزی امکان دارد یا خیر؛ اما به نظر می‌رسد که جریان ثابت کورتیزول که با اضطراب مضمن همراه است، می‌تواند موجب کاهش استروژن شود. در واقع این کاهش استروژن مقیاس کوچک‌تر همان اتفاقی است که هنگام یائسگی برای زنان رخ می‌دهد. استروژن کمتر به معنی کلاژن کمتر و در نتیجه رطوبت کمتر پوست است. درنهایت این کاهش استروژن به قدری نیست که موجب توقف عادت ماهیانه و یائسگی شود و تنها باعث این می‌شود که پوست شما خسته و خشک به نظر برسد.
چین و چروک:
اضطراب ناشی از مسایل روزمره مانند طلاق، مرگ عزیزان، از دست دادن شغل، مشکلات مالی و... فعالیت مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هنگامی که غمگین یا نگران هستیم، گریه می‌کنیم یا خواب کافی نداریم طبیعی است که خطوط عمیقی اطراف چشمان، روی پیشانی و اطراف دهانمان مشاهده کنیم.
خارش، کهیر و پوسته پوسته شدن:
اضطراب منجر به التهابی می‌شود که ممکن است لکه، آکنه، رزاشیا، اگزما و کاهش رطوبت پوست را در پیداشته باشد..
افراد از شما می‌پرسند که آیا حالتان خوب است:
اگر فروشنده مغازه یا راننده تاکسی از شما می‌پرسد که آیا حالتان خوب است بهتر است حواستان را جمع کنید. این افراد درمورد جزییات زندگی شما چیزی نمی‌دانند اما می‌بینند که ظاهر شما چگونه است.
پف زیر چشم:
کارها و وظایف روز بعد ممکن است در ذهنتان انباشته شده و موجب بی‌خوابی شود. بی‌خوابی و نداشتن خواب کافی باعث می‌شود که مایعی درون ناحیه زیرین پلک پایین جمع شود و صبح روز بعد شما با چشمانی که زیر آن‌ها پف کرده مواجه خواهید شد. خبر بد اینکه جاذبه زمین باعث می‌شود این پف با گذشت زمان شدیدتر شود!
افزایش اندازه فک و سنگین شدن آن:
دندان قروچه کردن یکی از نشانه‌های مهم اضطراب است. متاسفانه عادت ساییدن و فشار دادن دندان‌ها باعث می‌شود تا فک در طول روز بیش از حد لازم کار کند. نتیجه این عمل دندان درد، آسیب دیدن دندان‌ها و افتادگی فک است؛ چرا که هنگام دندان قروچه اندازه فک افزایش پیدا می‌کند.
ریزش مو:
اضطراب ممکن است باعث ریزش موی ناگهانی شود به صورتی که سیکل رشد فولیکول مو را از فاز فعال به فاز استراحت تغییر دهد. فولیکول مو پس از ورود به فاز استراحت تا سه ماه در این فاز باقی می‌ماند و طی این مدت زمان، مقدار بسیار زیادی مو از دست می‌رود. اگر به‌طور ناگهانی دچار ریزش موی شدید شده‌اید، علت آن را در چندین ماه قبل بجویید. البته که موهای ریخته به علت اضطراب در زنان معمولا دوباره رشد کرده و باز می‌گردند.
آکنه بزرگسالان:
آکنه فقط مختص نوجوانانی که در سن بلوغ و افزایش هورمون قرار دارند، نیست. آکنه ممکن است در بسیاری از بزرگسالان نیز به علت وجود هورمون‌های استرس ظاهر شود. مشکل اصلی این است که افراد مضطرب معمولا آکنه‌ها را به حال خود رها نمی‌کنند. فشار دادن و دست زدن به آکنه و جوش‌ها معمولا تبدیل به راهی برای رهایی از اضطراب می‌شود و افراد به آن عادت می‌کنند. اما این کار باعث می‌شود که جوش و آکنه‌های بیشتری پدیدار شوند و پاسخ التهابی پوست افزایش پیدا کرده و اضطراب فرد نیز شدیدتر شود. پس بهتر است به جوش و آکنه‌های خود دست نزنید.
تغییر حالات روحی/ هورمونی:
میان فیزیولوژی هورمون‌ها و تغییر حالات روحی و رفتاری افراد رابطه‌ای مستقیم وجود دارد. حالات روحی می‌تواند بر فیزیولوژی ما تاثیرگذار باشد و فیزیولوژی نیز می‌تواند بر تعادل هورمون‌ها اثر بگذارد. اگر اضطراب در رأس حوادثی که منجر به تغییرات نامطلوب هورمونی می‌شوند، قرار داشته باشد (مانند حوادثی که به بی‌خوابی، گرسنگی، ریزش مو، افزایش وزن و کاهش کلاژن می‌انجامند)، باید راه‌هایی بیابیم که سطح اضطراب را کاهش داده و اطمینان حاصل کنیم که به طور مرتب میزان هورمون‌ها را بررسی می‌کنیم.
دکتر Hafeez می‌گوید: «ما می‌توانیم علل اضطراب روزمره خود را ردیابی کرده و آن را مدیریت کنیم. هنگامی که با تغییرات نامطلوب در ظاهر خود مواجه می‌شوید، بهتر است علت آن را در اتفاقاتی که در زندگی رخ می‌دهد و آنچه موجب اضطراب شما می‌شود، جستجو کنید. انجام کارهایی که تمرکز شما را از اضطراب دور نگه می‌دارد، مانند کشیدن نفس عمیق، نوشتن، ورزش و پیاده‌روی، خواندن، آشپزی، نقاشی، گوش دادن به موسیقی و غیره، می‌تواند بسیار مفید باشد.
اگر با وجود انجام فعالیت‌هایی این چنین باز هم دچار اضطراب می‌شوید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. واضح است که میان ظاهر، احساسات و آنچه در ذهن ما می‌گذرد رابطه‌ای وجود دارد.»