شیاتسو (shiatsu) جزو سبک‌های ماساژ شرقی و به معنی «فشار انگشت» است: کلمه «shi» به معنای «انگشت» و «atsu» به معنای فشار.
انسان‌ها به‌تدریج با فشار دادن نقاط خاصی بر روی بدن به این نتیجه رسیدند که این نقاط می‌تواند به کاهش درد و درمان بیماری‌ها کمک کند. این روش از چین به‌عنوان طب فشاری به ژاپن رفت و شکل امروزی گرفت. شیاتسو همان نقاط طب سوزنی را دارد که به این نقاط، نقاط فعال می‌گویند. بیش از پنج هزار سال است که این سیستم درمانی در چین در حال توسعه و تغییر است. صاحبنظران اعتقاد دارند که طب سوزنی در ابتدا طب فشاری بوده و به‌تدریج با دست یافتن بشر به سوزن، به طب سوزنی تبدیل شده است. این نقاط فعال در خطوط فرضی قراردارند که به آنها مردین می‌گویند. مردین‌ها خطوط انرژی هستند که به اندام‌های خاص بدن ربط داده می‌شوند. شیاتسو با استفاده از فشار ریتمیک برروی این نقاط خاص در امتداد کانال‌های انرژی با استفاده ازانگشتان، دست، آرنج، زانو، انجام می‌شود و اعتقاد بر این است که باعث تحریک جریان انرژی در بدن می‌شود. 14 مریدین اصلی وجود دارد که به شرح زیر است.
مثانه B
کانال ادراک CV
کیسه صفرا GB
کانال حکومت GV
قلب HT
کلیه KI
روده بزرگ Li
کبد Liv
ریه Lu
پریکارد Pc
روده کوچک Si
معده St
طحال Sp
گرم‌کننده سه‌گانه TE
کانال‌های ادراک، حکومت و گرم‌کننده سه‌گانه جزو مفاهیمی هستند که در طب شرق جای دارد. این روش متدهای گوناگون دارد. فشارهای 3 تا 10 ثانیه، فشارهای 30 ثانیه، ضربه‌های متوالی، فشار و چرخش، فشارهای کوتاه‌مدت متناوب، نیشگون گرفتن و .... . تعداد نقاط فعال بالاتر از 310 عدد است که هر متد شیاتسو در حدود 30 تا 50 نقطه را ابزار کار خود قرار می‌دهد.
در بخش‌های بعدی تعدادی از این نقاط را بررسی می‌کنیم.
