تکنیک گرستون نوعی از روش‌هایی است که در Manual therapy (درمان دستی) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش در واقع به‌کارگیری ابزارهای فولادی برای بهبود تحرک عضله است. گرستون نوعی کار بر روی بافت نرم است که توسط کایروپرکترها، پزشکان ورزش، درمانگرها، فیزیوتراپ‌ها و برخی ماسورهای دوره دیده انجام می‌شود.
چگونه کار می‌کند؟
شما می‌توانید تکنیک گرستون را به‌عنوان نوع عمیق‌تر و شدیدتر از درمان‌های دستی در نظر بگیرید. متخصصین بالینی دوره‌دیده از ابزارهای ویژه گرستون به دو روش استفاده می‌کنند. نخست برای مکان‌یابی گره‌های عضلانی و محدودیت‌ها. آن‌ها این کار را به وسیله کشیدن ابزار بر روی پوست با هدف یافتن بافت دارای زخم یا فیبری که ممکن است باعث ایجاد درد یا محدودیت در حرکت شما شده باشد، انجام می دهند.
در مرحله دوم آن‌ها از این ابزار برای جداسازی بافت و درنتیجه بازگرداندن کارکرد و تحرک استفاده می‌کنند. در این خصوص گفت‌وگویی داشتیم با دکتر Shawn Engell که تجربیات زیادی در این زمینه دارد. او یک کایروپرکتر است و به تازگی مدرک استادی خود در علوم توان‌بخشی را نیز از دانشگاه Mc Master دریافت کرده است. تحقیقات او در زمینه بایومکانیک‌های مرتبط با مهره‌های ستون فقرات بوده است.
استفاده از Graston Technique چه منافعی برای مشتریان شما داشته است؟
در بحث کلینیکی، می‌توانم به بهبود تحرک‌پذیری و کاهش درد اشاره کنم. از دید تکنیکال، من از روش test-treat-retest استفاده می‌کنم. با این روش تجربه کاهش آنی درد در بیماران را شاهد بودم. این بدان معنی نیست که کاهش درد تا جلسه بعدی درمان دوام خواهد داشت اما این همان جایی است که توان‌بخشی فعال آغاز می‌شود. در مجموع تاثیرات کاهش دردی که در طی درمان مشاهده کردم این اجازه را به من می‌دهد تا این روش را در مرحله بالاتری از تمرینات بازیابی موثر معرفی کنیم.
چرا از این تکنیک استفاده می‌کنید؟
من به تحقیقات انجام‌شده توسط سایرین در حوزه کاری خودم و موارد مشابه نگاهی انداختم. نتایج این تحقیقات مرا مصر به انتخاب تکنیک گرستون کرد. Terry Loghmani و سایرین، تحقیقات مفصلی را برای فهم تاثیرات مکانیکی Graston انجام دادند. همزمان سایر منابع نیز اطلاعات دیگری درخصوص کار و دستکاری بر روی بافت‌های همبند ارایه کردند. هر دو این‌ها تصمیم برای استفاده از گرستون را توجیه کردند. باتوجه به یافته‌هایی که ما از نقش بافت‌های همبند (fascia) در افزایش ناهنجاری‌های عضلانی- اسکلتی داریم، فکر می‌کنم که استفاده از این تکنیک روز به روز محبوب‌تر نیز بشود.
آیا بیماران با تکنیک گرستون آشنا هستند؟ آیا آن‌ها خودشان این روش را انتخاب می‌کنند یا شما پیشنهاد می‌دهید؟
تعداد بسیار اندکی از بیماران از این تکنیک خبر دارند. در اغلب مواقع این من هستم که باید پیشنهاد دهم. در 10 سال گذشته استفاده از این تکنیک، تنها یک نفر بود که مستقیم چنین چیزی را از من پرسید. شاید بدین خاطر بوده که بیماران‌مان اغلب از قشر عمومی جامعه هستند. فکر می‌کنم اگر من بر روی ورزشکاران حرفه‌ای کار می‌کردم، احتمال درخواست‌های بیشتری را دریافت می‌کردم.
آیا فکر می‌کنید دانش بیشتر بیماران در این خصوص می‌تواند به نتایجی بهتری منجر شود یا این‌که مانعی برای بهبود مراحل درمان به حساب آید؟
دانش بیمار موضوعی کلیدی در هر درمان موفق است. دوست دارم تا بیمارانم کاملا راجع به این تکنیک اطلاعات داشته باشند. من این اطلاعات را به هیچ وجه یک مانع نمی‌بینم. هر درمان بافت نرمی می‌تواند کمی احساس ناراحتی نیز به همراه داشته باشد. من برای دوری از تاثیرهای منفی، تلاش می‌کنم تا چندان این موضوعات را شرح و بسط ندهم.
آیا این روش برای افراد فوق‌العاده حساس مناسب است؟ می‌تواند به نظر کمی شدید آید.
چنانچه ویدیوهایی از بیماران سرخ و ملتهب شده دیدید، نگران نباشید. گرستون تکنیکی عالی برای بیمارانی است که حساسیت بالایی دارند. در درمان‌هایی که به شخصه انجام می‌دهم، میزان فشار را با حد تحمل بیمار مطابقت می‌دهم. به این نتیجه رسیده‌ام که با فشار کم، به راحتی می‌توانید از میزان حساسیت بافت بکاهید و خواهید توانست نیروی بیشتری اعمال کنید. به تازگی من در حال آزمایش فشارهای کم و کمتر هستم تا ببینم آیا خواهم توانست نتایج یکسانی به دست آورم. به این جمع‌بندی رسیده‌ام که فشار سبک به خوبی قابلیت تحمل فشارهای سنگین بعدی را ایجاد می‌کند. فکر می‌کنم تحریک گیرنده‌های مکانیکی (بدن شما می‌تواند واکنش‌های درمانی نسبت به تحریک ایجاد کند) به وسیله این وسایل امکان‌پذیر است. من استفاده از تکنیک گرستون نزد خودم را ارتقا داده‌ام. روش جدیدم به‌کارگیری فشار سبک‌تر همراه با حرکت است.
برای کسانی که می‌خواهند در آینده از این تکنیک استفاده کنند، چه توصیه‌ای دارید؟
فکر می‌کنم مهمترین موضوعی که بیماران باید به آن توجه کنند این است که در صورت استفاده از این تکنیک، نتایج باید به سرعت مشخص شود. باتوجه به این‌که زخم یا آسیب مزمن باشد یا حاد، شما باید نتایج درمان را بین 6 تا 12 جلسه به‌طرز مشهودی ملاحظه کنید. چنانچه به سرعت متوجه آن نشدید، می‌تواند نشانه این باشد که تکنیک گرستون بر روی شما کار نمی‌کند و باید ارزیابی مجددی در درمان خود داشته باشید.